Havva’nın Oğlu Adem
1990’lı yıllardı. Ziya Gökalp ve arkadaşlarının çıkardığı “Yeni Hayat” Dergisi yeniden yayın hayatına başlamıştı.
Dergide, halen de mutlaka okunması lâzım gelen yazılar yayınlanıyordu. Sahipleri Hanefi Altaş ve Hasan Gürbüz ile tanıştım. Arkadaş olduk.
Bir gün Derginin yazıhanesinde sohbet ederken haber geldi: “Hükümet, yeni bir Ceza Kanunu hazırlaması için genç bir doçente (Adem Sözüer’e) vazife vermiş, yargıda reform (!) yapacaklarmış…”
Reform kelimesini duyunca eskiden beri endişeye kapılırım, kuşku duyarım. “Kimmiş bu arkadaş?” dedim. Hanefi Aktaş; “ Bize ulaşan bilgilere göre, ülkücü-milliyetçi olarak biliniyor” dedi.
Kendisi ile temasa geçildi. “Türk Ceza Kanunu’nun maddeleri ile fazla oynama.Eski maddeler yerinde kalsın. Sen hangi maddelerde değişiklik yapmak istiyor ise ilave yap, cezayı artır veya hafiflet zamanı geldiğinde ve tatbikat sonuçları görüldüğünde, mukayese yapmak ve arızayı tamir etmek kolay olur…”
Tahlike sezilmiş olacak ki, bizlerden başka birçok duyarlı, devletçi çevrelerden de uyarı yapıldı.
Fakat gel gör ki “ Havva’nın oğlu” Kabil’i öldürmek üzere seçilmiş.
Gözünü kırpmadan cinayeti işledi.
Kendisinin istenenlerin tam aksine, tam tersini yaptı.
Bütün maddelerin yerini öyle bir değiştirdi ki, kendisinden sonra gelen reformcular (!) büyük azap çektiler.
Misal vermek gerekirse sözün gelişi; kırkıncı maddeyi ikiye, onbeşinci maddeyi yirmisekize, otuzüçüncü maddeyi ondukuza yazdı.
Türk Ceza Kanunu’nu lağvetti.
Oysa o kanun, Medeni Kanun, Borçlar Kanunu ve Ticaret Kanunu gibi diğer kanunların “mütemmim cüz’ü ayrılmaz parçası idi.
Kurucu irade’nin kanunlarını Mustafa Necati, Şükrü Saraçoğlu ve Mustafa Esat Bozkurt gibi ehliyet ve liyakat sahibi devlet adamları hazırlamıştı.
Saygıdeğer Süleyman Demirel, kendi partisi içinde sürekli “İhale Kanunu’nun değiştirilmesini” talep eden “ülkü-milliyetçilerin” yüzlerine aynen şöyle haykırmıştır.
“Ne istiyorsunuz beden? Gayeniz nedir? Ben bütün ihaleleri Cumhuriyetin 1936’da yaptığı İhale Kanunu’na dayanarak yaptım. Zımba gibi kanundur o. Şimdi defolun başımdan…”
Sayın Demirel’in kalkınma hamlesine, “mamur ve müreffeh Türkiye” ve “Büyük Türkiye” özlemine en baştan beri mani olanların kimler olduklarını yazmak boynumuzun borcudur.
Bunlar yine tanıdık camiadan aşina yüzler: Türk Ocağı Genel Başkanı Prof.Dr. Osman Turan ile Isparta Milletvekili Saadettin Bilgiç, İkisini de milletin vekili yapan “Çoban Sülü” dür!..
Öyle ben Türkçüyüm, ben Milliyetçiyim diye ortalıkta dolaşmayacaksınız. Yaptığınız işlerin hesabını millete vereceksiniz. Vatandaşında yasak koyma hakkı vardır. Fakat bedelini ödemeyi göze almak şartıyla. Geçmişte mahallemin mahallenin sokağını birçok zibidiye, kıroya, magandaya yasakladığım çok olmuştur. Şimdi bunu yazılı yapıyorum. Tarafımdan, caka satmak yasaklanmıştır.
Parola “masumiyet” (!)
İşareti “Turuncu”
Bilindiği gibi meşhur medyatörlerden Orhan Pamuk bir müze açtı. Adı “Masumiyet Müzesi” (!)… Şöhretini Türk milletine attığı iftiraya borçlu olan psikopat aklı sıra yeni maskesi ile insanları kandırmaya devam edeceğini zannediyor. Türkçenin en güzel kelimelerini kirletmenin cezası yok. Onu cezalandırması gereken hukukçular müridi olmuşlar. İşte bir misal:
Festival Konusu “Masumiyet”
21 Kasım 2020 tarihli Olay Gazetesi haberi:
“Bu yıl “Ben Masumum” temasıyla gerçekleştirilecek “10.Uluslararası Suç ve Ceza Film Festivali”nin açılış programı gerçekleştirildi. Festival Başkanı Prof.Dr.Adem Sözüer, buradaki konuşmasında salgın koşullarında birçok şeyin değiştiğini belirterek, “Değişmeyen bir şey var o da adaletin hepinize koruyucu şemsiye olma özelliği…”
Bizim Havva’nın oğlu meğer evrensel “cihanşümul” hukukçu (!) olmuş da bizim haberimiz yokmuş…
Adalet’te Reform Olur Mu?
Geçmişte yapılan kanun değişiklikleri anarşi, terör ve cinayetlere mani olamamış, tam aksine daha da azmasına sebep olmuştur.
Bugün, Avukatlık Barolarında, Tabip odalarında yüzlerce binlerce terörist veya teröre yataklıkeden kişiler vardır. Bir tekini bile kovamıyorsunuz.
Kurucu İrade’nin Adalet Bakanı Mustafa Necati bunu yaptı. Baroya kayıtlı 1000 (yazı ile bin avukatın) diplomasını bir günde yırttı attı. Türk tarihi yok sayılarak veya inkâr edilerek gidilecek yolun sonu vatana ihanet bataklığıdır.
Bütün Bunların Ne İçin Yazdım?
Bilindiği gibi, Başkanlık Hükümeti kısa sürede önce “ Hukuk Reformu yapacağını” ilân etti. Mesuliyet duygusunu zayi etmemiş her vatandaşın hükümeti uyarması, ikaz etmesi üstünü vazifedir.
Hocam Metin Erksan’dan şöyle terbiye aldım.
“Bir Türk olarak, Türkiye Cumhuriyeti Devleti uyruğu bir Türk Yurttaş olarak; Ulusuma, Ülkeme, Devletime; sevgim, saygım, övgüm, bağlılığım tamdır. Ulusumun, Ülkemin, Devletimin “Ulusal Bilinç”, “Tarih Bilinci”, “Bilimsel Bilgi” içeren Ulusal ve Evrensel düşünceleri, ilkeleri benim de düşüncelerim ve ilkelerimdir.”
Hıyanet’i Vataniye Kanunu
Yalan ve iftira yasaklanmıştır.
Cezası ise idamdır.
Milli Mücadele bu kanun sayesinde kanunlaştırılmıştır.
Değerlendirilmesi dileğiyle
Saygılarımla.
İsa Ruhi Göbüt – 25 Kasım 2020 Nilüfer- Bursa
