BU ÜLKEDE GÜN ÇAYLA BAŞLARHer ne kadar çay tiryakisiyiz diye geçinsekte, bu ülkede çay ciddiye alınmıyor. Çay söylüyorsunuz kahverengi-sarı tonlarında ılık su, şanslıysanız sıcak su geliyor önünüze. Sadece bir şeyler içmiş olmak için çay söylüyoruz. Zira ne içen çay içtim diyebilir, ne satan çay sattım diyebilir. “Şuranın çayı çok güzelmiş, gidelim bir kaç bardak içelim” diyene de “Çayımız çok lezzetlidir. İçen bir daha ister.” diyene de daha hiç rastlamadım.Oysa ki çay şakaya gelmez. Bu ülkede gün çayla başlar. Sabahtan çay içememiş bir Türk insanının ruh halini bir düşünsenize. Muhabbet de çayla başlar. İki kişi biraraya geldiğinde çay yoksa sohbet yavan geçer. Çay varsa laf uzadıkça uzar. Buyur ederken, “Buyrun çay ikram edelim.” denilir. Misafir olunduğunda, hiç bir ikramda bulunulmamışsa “Bir bardak çay bile ikram etmedi.”, birisinden hiç iyilik görülmemişse “bir bardak çayını bile içmedik.” denilir. Uzun lafın kısası çayı dilimizden eksik etmiyoruz ama ciddiye de almıyoruz. “Oh be bu çay harikaymış” diyemiyoruz.Av.Ali Osman KUFACI-Ocak 2018
